Zeilen naar de Kanaaleilanden
Door: Nico de Vries
Blijf op de hoogte en volg Nico
13 Augustus 2014 | Frankrijk, Dieppe
BLOG 14:
dinsdag 5 augustus 2014: Cherbourg – Grandcamp Maisy.
Dat had ik niet moeten schrijven – van het zeilpak – bedoel ik. Onderweg van Cherbourg naar Grandcamp Maisy is het koud en het begint een klein beetje te spetteren. Dus toch het zeilpak aan, maar na een uurtje kan de jas weer uit, het wordt warmer. Later op de dag wordt het zo warm dat de zeilbroek ook uit kan. In het begin is de wind erg veranderlijk, wel goed van richting maar soms zo weinig dat ik denk de motor te moeten starten.
Bij het Pointe de Barfleur moet ik van koers veranderen en er komt meer wind. Windkracht 5 aan de wind met de genua, dan moet er gewerkt worden. St. Vaast de la Hougue met het eilandje Tatihou en de Marcouf eilanden vaar ik nu voorbij. Tatihou bezocht ik eerder en de Marcouf eilandjes mag je niet bezoeken.
Omstreeks 16.00 uur bereik ik de uiterton van Grandcamp Maisy. Daarna moet je nog een groot deel over een ondiep deel. Daar strijk ik het grootzeil, breng de stootwillen aan en de landvasten. Daarna gaat ook de genua omlaag en koers ik op de ingang van de haven af. Op dat moment is er nog voldoende plaats in de jachthaven, later zijn alle plaatsen bezet en worden schepen doorgestuurd.
Deze tocht duurde wat langer en was heftiger, ik ben moe. Ook hier lig je achter een sluisdeur. Deze deur zorgt ervoor dat het waterpeil hoog blijft in de haven. Ik kan er morgenvroeg tot kwart over acht uit of pas om 15.50 uur. De dag erop is de sluis tot 9.50 uur open, dat komt beter uit. Ik neem een rustdag.
woensdag 6 augustus 2014: Grandcamp Maisy:
Het regent maar In de loop van de morgen breekt de zon weer door en wordt het warmer.
Omdat er gisteren door de ruige vaart wat water is overgekomen moet ik beide bakboord bakskisten droogmaken. De spullen in de bakskisten heb ik na wat slechte ervaringen sinds jaren beter ingepakt.
Verder breng ik de dag door met kleine karweitjes. Ik naai zelfs een knoop aan een kussen. ’s Middags doe ik de boodschappen want in de volgende haven is er niet zoveel keuze.
Daarna wandel ik door Grandcamp Maisy. Een belangrijk deel van de invasie vond hier plaats. Er is een klein museumpje over dit onderwerp. Ik ben het een beetje zat, in iedere havenplaats gaat het over oorlog en hoe men zich heeft verdedigd tegen allerlei vijanden.
De geschiedenis leert ons dat we niet van de geschiedenis leren. (Niet mijn uitspraak!)
Grandcamp Maisy werd bezocht door Emile Zola en Alexander Dumas en nu is De Vries er ook geweest.
Ik dacht vanuit hier naar Honfleur te zeilen maar dat is meer dan 50 Mijl! Als tussenstop neem ik Quistreham. Ik was er ook op de heenreis.
De sluis van Grandcamp Maisy is vanaf 4 uur 35 tot 9 uur 50 geopend. Ik wil er om 9 uur door. Het liefst vertrek is voor of om en nabij laag water als ik naar het Noorden (morgen ga ik Oostwaarts) zeil. Dan heb ik de stroom mee. Nu zal ik eerst tegenstroom hebben vermoed ik, maar dat laat zich hier soms moeilijk voorspellen.
Je merkt het, mijn reisblog wordt steeds eentoniger. Haven in en haven uit, zeilen hijsen en zeilen strijken. Een lichtpuntje is dat ik Honfleur ga bezoeken, ik was er nog niet met mijn bootje. Iedereen zegt dat ik deze plaats moet bezoeken.
Donderdag 7 augustus 2014: Grandcamp Maisy – Quistreham:
Het gaat vlot vandaag, om half negen kan ik de haven verlaten. De voorgestelde route om in en uit de jachthaven te komen verlaat ik eerder dan halverwege. Er staat voldoende water. Ik hijs het grootzeil en de genua hoewel er vrijwel geen wind staat. De motor blijft aan. Als ik ongeveer 4 knopen vaar blijven de zeilen gevuld.
Ik lees tijdens het zeilen en luister naar een cd met muziek van Louis Armstrong. Keihard, niemand heeft er last van en ik hoor de buitenboordmotor minder.
Na 15 Mijl (halverwege) kan de motor uit, er is nu voldoende wind.
Om half zes bereik ik de voorhaven van Quistreham. De sportschepen mogen nog niet de sluis in want eerst moet een tanker passeren. Daarna varen er een vijftigtal schepen in de sluis. Een deel vaart naar Quistreham en een groot deel naar de stad Caen. Hoewel het druk is in de jachthaven van Quistreham krijg ik er een leuk plekje in een hoekje.
Ik kreeg van de havenmeester weer een badtas en de codes voor het internet maar ik krijg geen contact. Wellicht is het morgenvroeg beter.
Morgen, na de middag vertrek ik naar Honfleur. Dan is het laag water en kan ik later de vloedstroom gebruiken om de Seine op te varen.
vrijdag 8 augustus 2014: Quistreham – Honfleur:
Om 12.30 uur gaat de sluis dicht tot 18.15 uur. Om 12.15 wil ik voor de sluis liggen. Laag water is om ongeveer 15.00 uur. Wellicht is de stroom de goede kant op als ik de Seine opvaar richting Honfleur.
Ik kom weer niet op het internet. Gisteravond kon ik wel even Windguru bereiken. Die geeft voor komende zondag windstoten aan van windkracht 7.
Er is verschil tussen windkracht en windstoten. De windkracht wordt gemeten gedurende een periode; volgens mij 10 minuten. Een windstoot is gedurende een moment. Voor vandaag en overmorgen is er weinig wind. De kans bestaat dat ik vanwege de harde wind op zondag drie dagen in Honfleur moet blijven.
Om 2 uur ’s middags ben ik uit de sluis van Quistreham en hijs de zeilen. De Seine-ingang is niet te bezeilen. Ik maak een lange slag totdat ik denk dat ik de monding wel kan bezeilen. Maar, nu verandert de windrichting en de motor moet worden gestart. Tot aan de Seine monding die ik om 18.00 uur bereik heb ik de stroom tegen en af en toe regent het. Soms heeft de zee dezelfde kleur als de lucht. Pas de laatste 6 Mijl op de Seine werkt de stroom mee. Ik heb soms 3 Mijl stroom mee. Daardoor is het lastig om in het korte kanaaltje te komen voor de sluis naar Honfleur. Ik lig in de sluis met een ander Nederlands schip.
Ik mag in een box vastmaken in het oude bassin. (Vieux bassin) Volgens kenners is het een genot om met je eigen boot in het vieux bassin te liggen met rondom huizen uit de zeventiende en achttiende eeuw. De schepen kunnen hier in pakketjes van 15 liggen maar dat is vandaag gelukkig niet het geval.
Le vieux bassin: (Wikipedia)
De oude havenkom is wellicht het meest representatieve herkenningspunt in Honfleur. Ze werd gebouwd door de Franse architect Duquesne in opdracht van Colbert. Ze bestaan uit een opeenvolging van hoge, smalle panden in steen met een uitspringende bovenverdieping die gesitueerd zijn langs de Quai Sainte-Cathérine en Quai Saint-Étienne met uitzicht op de plezier/vissershaven. Aan de havenkant hebben de meeste huizen die wel zeven verdiepingen beslaan een ingang op het gelijkvloers en aan de achterkant van elk huis een uitgang op de derde verdieping die uitgeeft op de aanpalende straten. De daken zijn alle bedekt met leisteen.
In ieder Franse havenplaats is er een klein kermisje. Deze plaats lijkt op een complete kermis. Het wemelt er van de toeristen, je hoort alle talen en er wordt ontzettend veel gefotografeerd. Ik lig naast een draaimolen, voor het Hotel de Ville en tegenover de Lieutenant, de voormalige gouverneurswoning. De gebouwen en de Lieutenant zijn zeker een foto waard. La Lieutenance zeggen de Fransen
Het haventje wordt omgeven door cafeetjes en restaurants waar je overdekt op straat kunt eten. Kortom, genoeg te zien.
Op het moment regent het pijpenstelen. Aan de overkant speelt een band, niet mijn keuze muziek, van mij mogen ze ophouden.
Ik houd er ook mee op. Morgen volgt een nieuwe dag. Waar is het toiletgebouw, is er een wasmachine en een droger, waar is een supermarkt, kan ik dichtbij benzine kopen, wat is de code van het internet? Morgen – zaterdag - is mijn dag gevuld.
Tijd om in mijn slaapzak te kruipen, maar eerst een pernod achterover slaan. In het vooronder luister ik dan nog even naar Tikkop, voorgelezen door de schrijver Adriaan van Dis.
zaterdag 9 augustus 2014: Honfleur:
Ook vannacht heeft het nog behoorlijk geregend. Slaat het weer om? In de zeven weken dat ik nu onderweg ben heb ik slechts 4 of 5 keer mijn zeilpak aangehad. Als Windguru goed voorspelt komt er morgen veel wind. Straks kan ik waarschijnlijk op het internet om het te controleren.
Vandaag veel foto’s geschoten, veel oude gebouwen en kleine straatjes. Er is een gigantische markt verdeelt over de gehele plaats. Soms kom je voetje voor voetje vooruit. De Saint Catharinekerk bekeken. Deze is geheel uit hout gebouwd en lijkt door de spanten op een omgekeerd schip. Het is de grootste houten kerk van Frankrijk. De klokkentoren staat ernaast.
Op de markt paella gekocht voor vanavond, lekker en gemakkelijk. Uit eten gaan doe ik onderweg maar zelden, dat is alleen niet gezellig.
Aan boord geluncht en prompt daarna op klaarlichte dag in slaap gevallen. In de namiddag bij andere Nederlanders aan boord wat gedronken en ervaringen uitgewisseld.
Daarna twee keer heen en weer gelopen naar het benzinestation om brandstof te halen. Door de markt is het nog drukker dan gisteren, alle landslieden zie je hier, zelfs Japanners en Russen. Eén Rus komt bij mij aan boord en wordt door zijn vriendinnetje op de foto gezet. Hij wil weten hoeveel mijn boot kost.
Voor Marieke en Peter wellicht interessant: Erik Satie is in Honfleur geboren en in 1925 in Parijs gestorven. Hij werd gezien als een kolderieke zonderling en provocateur. (Wikipedia)
Morgen blijf ik nog één dag in Honfleur. Morgenvroeg kan ik boodschappen doen bij Carrefour. ’s Middags staat een fikse wandeling in de planning.
Zondag 10 augustus 2014: Honfleur:
Inderdaad, het stormt en het regent. Als ik naar de doucheruimte loop is het eventjes droog. Terug naar de Almare is het weer nat. Ik krijg dus een dubbele douche.
Ondertussen heb ik de codes voor het internet gekregen. Het duurt lang voordat ik echt op het internet ben; maar dan merk ik dat de site van WAARBENJIJ uit de lucht is wegens werkzaamheden. Ik kan het reisblog niet doorgeven.
Als het weer eventjes droog is doe ik de boodschappen bij Carrefour. Carrefour bevalt me wel want zij verkopen ook in België. Daarom zijn de teksten op de producten vaak in het Nederlands.
Na de lunch maak ik een lange wandeling over de promenade. Vanaf het centrum van Honfleur naar de oevers van de Seine en door een mooi park terug. Aan de Seine merk ik hoeveel wind er staat. Windkracht 8 is gemeten. Geen zeilweer! Twee grote zeeschepen hebben weinig moeite met deze wind maar het rondvaartbootje dat mensen naar de Pont de Normandie brengt maakt flinke klappen. De mensen aan boord zullen behoorlijk zeeziek geweest zijn.
Het is nog steeds erg druk in Honfleur. Amerikanen, Canadezen, Italianen zag ik. Ik denk dat ook de Almare op vele foto’s staat. Vanaf de kade waaraan ik lig kan men de Lieutenant en de twee oude schepen die ervoor liggen fotograferen.
Ik weet nog niet of ik morgen doorvaar naar Le Havre. Eerst wacht ik af hoeveel wind er staat. Het is maar een klein tochtje van ongeveer 12 Mijl. Zekerheid voor alles. Ik moet een uur voor hoog water vertrekken of 1,5 uur voor laag water. Laag water is het erg vroeg in de morgen, daarvoor kies ik niet.
maandag 11 augustus 2014: Honfleur – Fécamp:
Ik kan het rustig aan doen. De brug bij de La Lieutinance kan ik om half elf passeren. Aansluitend kan ik door de sluis. Omdat een groot passagiersschip voor de brug manoeuvreert moeten we 15 minuten wachten. De Almare en de Rings. Het laatste schip is een 40-voeter. Zij willen naar Fécamp. Dat is ook mijn bedoeling maar ik maak een tussenstop in Le Havre zodat ik daar de volgende dag met laag water kan vertrekken.
De sluis staat volledig open, toch moeten we eventjes wachten omdat er een erg groot schip over de Seine komt. Daardoor is het vertrek uit Honfleur iets te laat, de stroom staat al tegen. Maar met het grootzeil, aan de wind zeilend en de motor is de stroom te trotseren.
Na twee uurtjes ben ik ter hoogte van Le Havre en kan ik mijn koers wijzigen. Nu gaat het met halve wind erg snel en het zeilen gaat gemakkelijker. Ik besluit daarom door te zeilen naar Fécamp. Na Le Havre, als ik uit het ondiepe deel ben hijs ik ook de fok. Vanaf nu gaat het erg snel, ik meet tot Cap ‘d Antifer snelheden van 6 – 7 knopen.
Daarna komt er meer wind, tot een snelheid van 30 knopen per uur. Dat is teveel, maar ik mag bij zoveel wind niet op het dek om een zeil te strijken, dat moet op een beter moment. De Rings ligt op dat moment op ongeveer dezelfde positie. De schipper moet van zijn vrouw het grootzeil strijken, met zijn tweeën gaat dat wat gemakkelijker.
De wind komt op dat moment recht van achteren. De fok zit in de windschaduw van het grootzeil; ik besluit daarom weer met het melkmeisje te zeilen. Daarna gaat het echt razendsnel. Surfend vanaf een golf meet ik 9,7 Mijl op het log. De Rings laat ik achter me, ik stuif ze met een rotgang voorbij. “Het schuimde achter je schip”, zei de eigenaar van de Rings later in de haven. Hij hield me met spanning een half uurtje in de gaten.
Na de sensatie komt het besef dat het ook riskant is. De wind komt niet constant van dezelfde richting. Als de wind achter het grootzeil komt krijg ik een klapgijp. Het grootzeil slaat dan van stuurboord naar bakboord. Wat gebeurt er dan met het tuig? Houden de stagen het of gaat de mast overboord? Daarom besluit ik ook het grootzeil te strijken. Ik wacht op het goede moment als er minder wind is en kan snel het grootzeil strijken.
Vanaf dat moment heb ik de Almare beter in de hand. De Rings haalt mij daarna weer in en is eerder in de haven.
3 Mijl stroom tegen de laatste twee uren. Om 18.00 uur bereik ik de jachthaven van Fécamp. De stootwillen en landvasten breng ik op het allerlaatst in de haven aan. Ik kan aanleggen op het laatste plekje. Er staat reserve op maar daar trek ik me niets van aan. Ik ben blij dat ik safe aangekomen ben.
In de haven passeer ik een Almare. Dat is zeldzaam, de eigenaar – de heer Homan - komt zich later melden bij mijn Almare. Het was de eigenaar van mijn eerste schip, een Hunter Europe. Hij verkocht dit schip jaren geleden aan een oude werkgever van mij. Ik zeilde met hem op dit scheepje op het Haringvliet. Later kocht ik het schip van de daaropvolgende eigenaar.
Onder het genot van een Irish Whisky hebben we ’s avonds bij hem en zijn vrouw aan boord ervaringen uitgewisseld.
Ondertussen ben ik weer op het Oostelijk halfrond, ik ben de nulmeridiaan gepasseerd en moet nu opletten dat ik mijn GPS de juiste instructies geef. Een E van East in plaats van een W voor West.
Morgen is het wasdag, ik blijf een dagje in Fécamp.
dinsdag 12 augustus 2014: Fécamp:
Het was een onrustige nacht, door de harde wind ontstaat er een nare “Swell” in de haven. De Almare gaat erg heen en weer en rukt aan zijn landvasten. Het gevolg is dat ik niet kan slapen. Met mijn tablet kan ik hier op het internet en kan ik een weekje E- mail bekijken. Om drie uur word ik echt overvallen door de slaap.
’s Morgens huishoudelijke dingen gedaan zoals de was, slaapzakken gelucht en de spiritus brander gevuld. Vanmiddag ga ik Fécamp nogmaals verkennen en boodschappen doen.
Al met al een rustige dag. Het lukt me niet om op het internet te komen.
dinsdag 5 augustus 2014: Cherbourg – Grandcamp Maisy.
Dat had ik niet moeten schrijven – van het zeilpak – bedoel ik. Onderweg van Cherbourg naar Grandcamp Maisy is het koud en het begint een klein beetje te spetteren. Dus toch het zeilpak aan, maar na een uurtje kan de jas weer uit, het wordt warmer. Later op de dag wordt het zo warm dat de zeilbroek ook uit kan. In het begin is de wind erg veranderlijk, wel goed van richting maar soms zo weinig dat ik denk de motor te moeten starten.
Bij het Pointe de Barfleur moet ik van koers veranderen en er komt meer wind. Windkracht 5 aan de wind met de genua, dan moet er gewerkt worden. St. Vaast de la Hougue met het eilandje Tatihou en de Marcouf eilanden vaar ik nu voorbij. Tatihou bezocht ik eerder en de Marcouf eilandjes mag je niet bezoeken.
Omstreeks 16.00 uur bereik ik de uiterton van Grandcamp Maisy. Daarna moet je nog een groot deel over een ondiep deel. Daar strijk ik het grootzeil, breng de stootwillen aan en de landvasten. Daarna gaat ook de genua omlaag en koers ik op de ingang van de haven af. Op dat moment is er nog voldoende plaats in de jachthaven, later zijn alle plaatsen bezet en worden schepen doorgestuurd.
Deze tocht duurde wat langer en was heftiger, ik ben moe. Ook hier lig je achter een sluisdeur. Deze deur zorgt ervoor dat het waterpeil hoog blijft in de haven. Ik kan er morgenvroeg tot kwart over acht uit of pas om 15.50 uur. De dag erop is de sluis tot 9.50 uur open, dat komt beter uit. Ik neem een rustdag.
woensdag 6 augustus 2014: Grandcamp Maisy:
Het regent maar In de loop van de morgen breekt de zon weer door en wordt het warmer.
Omdat er gisteren door de ruige vaart wat water is overgekomen moet ik beide bakboord bakskisten droogmaken. De spullen in de bakskisten heb ik na wat slechte ervaringen sinds jaren beter ingepakt.
Verder breng ik de dag door met kleine karweitjes. Ik naai zelfs een knoop aan een kussen. ’s Middags doe ik de boodschappen want in de volgende haven is er niet zoveel keuze.
Daarna wandel ik door Grandcamp Maisy. Een belangrijk deel van de invasie vond hier plaats. Er is een klein museumpje over dit onderwerp. Ik ben het een beetje zat, in iedere havenplaats gaat het over oorlog en hoe men zich heeft verdedigd tegen allerlei vijanden.
De geschiedenis leert ons dat we niet van de geschiedenis leren. (Niet mijn uitspraak!)
Grandcamp Maisy werd bezocht door Emile Zola en Alexander Dumas en nu is De Vries er ook geweest.
Ik dacht vanuit hier naar Honfleur te zeilen maar dat is meer dan 50 Mijl! Als tussenstop neem ik Quistreham. Ik was er ook op de heenreis.
De sluis van Grandcamp Maisy is vanaf 4 uur 35 tot 9 uur 50 geopend. Ik wil er om 9 uur door. Het liefst vertrek is voor of om en nabij laag water als ik naar het Noorden (morgen ga ik Oostwaarts) zeil. Dan heb ik de stroom mee. Nu zal ik eerst tegenstroom hebben vermoed ik, maar dat laat zich hier soms moeilijk voorspellen.
Je merkt het, mijn reisblog wordt steeds eentoniger. Haven in en haven uit, zeilen hijsen en zeilen strijken. Een lichtpuntje is dat ik Honfleur ga bezoeken, ik was er nog niet met mijn bootje. Iedereen zegt dat ik deze plaats moet bezoeken.
Donderdag 7 augustus 2014: Grandcamp Maisy – Quistreham:
Het gaat vlot vandaag, om half negen kan ik de haven verlaten. De voorgestelde route om in en uit de jachthaven te komen verlaat ik eerder dan halverwege. Er staat voldoende water. Ik hijs het grootzeil en de genua hoewel er vrijwel geen wind staat. De motor blijft aan. Als ik ongeveer 4 knopen vaar blijven de zeilen gevuld.
Ik lees tijdens het zeilen en luister naar een cd met muziek van Louis Armstrong. Keihard, niemand heeft er last van en ik hoor de buitenboordmotor minder.
Na 15 Mijl (halverwege) kan de motor uit, er is nu voldoende wind.
Om half zes bereik ik de voorhaven van Quistreham. De sportschepen mogen nog niet de sluis in want eerst moet een tanker passeren. Daarna varen er een vijftigtal schepen in de sluis. Een deel vaart naar Quistreham en een groot deel naar de stad Caen. Hoewel het druk is in de jachthaven van Quistreham krijg ik er een leuk plekje in een hoekje.
Ik kreeg van de havenmeester weer een badtas en de codes voor het internet maar ik krijg geen contact. Wellicht is het morgenvroeg beter.
Morgen, na de middag vertrek ik naar Honfleur. Dan is het laag water en kan ik later de vloedstroom gebruiken om de Seine op te varen.
vrijdag 8 augustus 2014: Quistreham – Honfleur:
Om 12.30 uur gaat de sluis dicht tot 18.15 uur. Om 12.15 wil ik voor de sluis liggen. Laag water is om ongeveer 15.00 uur. Wellicht is de stroom de goede kant op als ik de Seine opvaar richting Honfleur.
Ik kom weer niet op het internet. Gisteravond kon ik wel even Windguru bereiken. Die geeft voor komende zondag windstoten aan van windkracht 7.
Er is verschil tussen windkracht en windstoten. De windkracht wordt gemeten gedurende een periode; volgens mij 10 minuten. Een windstoot is gedurende een moment. Voor vandaag en overmorgen is er weinig wind. De kans bestaat dat ik vanwege de harde wind op zondag drie dagen in Honfleur moet blijven.
Om 2 uur ’s middags ben ik uit de sluis van Quistreham en hijs de zeilen. De Seine-ingang is niet te bezeilen. Ik maak een lange slag totdat ik denk dat ik de monding wel kan bezeilen. Maar, nu verandert de windrichting en de motor moet worden gestart. Tot aan de Seine monding die ik om 18.00 uur bereik heb ik de stroom tegen en af en toe regent het. Soms heeft de zee dezelfde kleur als de lucht. Pas de laatste 6 Mijl op de Seine werkt de stroom mee. Ik heb soms 3 Mijl stroom mee. Daardoor is het lastig om in het korte kanaaltje te komen voor de sluis naar Honfleur. Ik lig in de sluis met een ander Nederlands schip.
Ik mag in een box vastmaken in het oude bassin. (Vieux bassin) Volgens kenners is het een genot om met je eigen boot in het vieux bassin te liggen met rondom huizen uit de zeventiende en achttiende eeuw. De schepen kunnen hier in pakketjes van 15 liggen maar dat is vandaag gelukkig niet het geval.
Le vieux bassin: (Wikipedia)
De oude havenkom is wellicht het meest representatieve herkenningspunt in Honfleur. Ze werd gebouwd door de Franse architect Duquesne in opdracht van Colbert. Ze bestaan uit een opeenvolging van hoge, smalle panden in steen met een uitspringende bovenverdieping die gesitueerd zijn langs de Quai Sainte-Cathérine en Quai Saint-Étienne met uitzicht op de plezier/vissershaven. Aan de havenkant hebben de meeste huizen die wel zeven verdiepingen beslaan een ingang op het gelijkvloers en aan de achterkant van elk huis een uitgang op de derde verdieping die uitgeeft op de aanpalende straten. De daken zijn alle bedekt met leisteen.
In ieder Franse havenplaats is er een klein kermisje. Deze plaats lijkt op een complete kermis. Het wemelt er van de toeristen, je hoort alle talen en er wordt ontzettend veel gefotografeerd. Ik lig naast een draaimolen, voor het Hotel de Ville en tegenover de Lieutenant, de voormalige gouverneurswoning. De gebouwen en de Lieutenant zijn zeker een foto waard. La Lieutenance zeggen de Fransen
Het haventje wordt omgeven door cafeetjes en restaurants waar je overdekt op straat kunt eten. Kortom, genoeg te zien.
Op het moment regent het pijpenstelen. Aan de overkant speelt een band, niet mijn keuze muziek, van mij mogen ze ophouden.
Ik houd er ook mee op. Morgen volgt een nieuwe dag. Waar is het toiletgebouw, is er een wasmachine en een droger, waar is een supermarkt, kan ik dichtbij benzine kopen, wat is de code van het internet? Morgen – zaterdag - is mijn dag gevuld.
Tijd om in mijn slaapzak te kruipen, maar eerst een pernod achterover slaan. In het vooronder luister ik dan nog even naar Tikkop, voorgelezen door de schrijver Adriaan van Dis.
zaterdag 9 augustus 2014: Honfleur:
Ook vannacht heeft het nog behoorlijk geregend. Slaat het weer om? In de zeven weken dat ik nu onderweg ben heb ik slechts 4 of 5 keer mijn zeilpak aangehad. Als Windguru goed voorspelt komt er morgen veel wind. Straks kan ik waarschijnlijk op het internet om het te controleren.
Vandaag veel foto’s geschoten, veel oude gebouwen en kleine straatjes. Er is een gigantische markt verdeelt over de gehele plaats. Soms kom je voetje voor voetje vooruit. De Saint Catharinekerk bekeken. Deze is geheel uit hout gebouwd en lijkt door de spanten op een omgekeerd schip. Het is de grootste houten kerk van Frankrijk. De klokkentoren staat ernaast.
Op de markt paella gekocht voor vanavond, lekker en gemakkelijk. Uit eten gaan doe ik onderweg maar zelden, dat is alleen niet gezellig.
Aan boord geluncht en prompt daarna op klaarlichte dag in slaap gevallen. In de namiddag bij andere Nederlanders aan boord wat gedronken en ervaringen uitgewisseld.
Daarna twee keer heen en weer gelopen naar het benzinestation om brandstof te halen. Door de markt is het nog drukker dan gisteren, alle landslieden zie je hier, zelfs Japanners en Russen. Eén Rus komt bij mij aan boord en wordt door zijn vriendinnetje op de foto gezet. Hij wil weten hoeveel mijn boot kost.
Voor Marieke en Peter wellicht interessant: Erik Satie is in Honfleur geboren en in 1925 in Parijs gestorven. Hij werd gezien als een kolderieke zonderling en provocateur. (Wikipedia)
Morgen blijf ik nog één dag in Honfleur. Morgenvroeg kan ik boodschappen doen bij Carrefour. ’s Middags staat een fikse wandeling in de planning.
Zondag 10 augustus 2014: Honfleur:
Inderdaad, het stormt en het regent. Als ik naar de doucheruimte loop is het eventjes droog. Terug naar de Almare is het weer nat. Ik krijg dus een dubbele douche.
Ondertussen heb ik de codes voor het internet gekregen. Het duurt lang voordat ik echt op het internet ben; maar dan merk ik dat de site van WAARBENJIJ uit de lucht is wegens werkzaamheden. Ik kan het reisblog niet doorgeven.
Als het weer eventjes droog is doe ik de boodschappen bij Carrefour. Carrefour bevalt me wel want zij verkopen ook in België. Daarom zijn de teksten op de producten vaak in het Nederlands.
Na de lunch maak ik een lange wandeling over de promenade. Vanaf het centrum van Honfleur naar de oevers van de Seine en door een mooi park terug. Aan de Seine merk ik hoeveel wind er staat. Windkracht 8 is gemeten. Geen zeilweer! Twee grote zeeschepen hebben weinig moeite met deze wind maar het rondvaartbootje dat mensen naar de Pont de Normandie brengt maakt flinke klappen. De mensen aan boord zullen behoorlijk zeeziek geweest zijn.
Het is nog steeds erg druk in Honfleur. Amerikanen, Canadezen, Italianen zag ik. Ik denk dat ook de Almare op vele foto’s staat. Vanaf de kade waaraan ik lig kan men de Lieutenant en de twee oude schepen die ervoor liggen fotograferen.
Ik weet nog niet of ik morgen doorvaar naar Le Havre. Eerst wacht ik af hoeveel wind er staat. Het is maar een klein tochtje van ongeveer 12 Mijl. Zekerheid voor alles. Ik moet een uur voor hoog water vertrekken of 1,5 uur voor laag water. Laag water is het erg vroeg in de morgen, daarvoor kies ik niet.
maandag 11 augustus 2014: Honfleur – Fécamp:
Ik kan het rustig aan doen. De brug bij de La Lieutinance kan ik om half elf passeren. Aansluitend kan ik door de sluis. Omdat een groot passagiersschip voor de brug manoeuvreert moeten we 15 minuten wachten. De Almare en de Rings. Het laatste schip is een 40-voeter. Zij willen naar Fécamp. Dat is ook mijn bedoeling maar ik maak een tussenstop in Le Havre zodat ik daar de volgende dag met laag water kan vertrekken.
De sluis staat volledig open, toch moeten we eventjes wachten omdat er een erg groot schip over de Seine komt. Daardoor is het vertrek uit Honfleur iets te laat, de stroom staat al tegen. Maar met het grootzeil, aan de wind zeilend en de motor is de stroom te trotseren.
Na twee uurtjes ben ik ter hoogte van Le Havre en kan ik mijn koers wijzigen. Nu gaat het met halve wind erg snel en het zeilen gaat gemakkelijker. Ik besluit daarom door te zeilen naar Fécamp. Na Le Havre, als ik uit het ondiepe deel ben hijs ik ook de fok. Vanaf nu gaat het erg snel, ik meet tot Cap ‘d Antifer snelheden van 6 – 7 knopen.
Daarna komt er meer wind, tot een snelheid van 30 knopen per uur. Dat is teveel, maar ik mag bij zoveel wind niet op het dek om een zeil te strijken, dat moet op een beter moment. De Rings ligt op dat moment op ongeveer dezelfde positie. De schipper moet van zijn vrouw het grootzeil strijken, met zijn tweeën gaat dat wat gemakkelijker.
De wind komt op dat moment recht van achteren. De fok zit in de windschaduw van het grootzeil; ik besluit daarom weer met het melkmeisje te zeilen. Daarna gaat het echt razendsnel. Surfend vanaf een golf meet ik 9,7 Mijl op het log. De Rings laat ik achter me, ik stuif ze met een rotgang voorbij. “Het schuimde achter je schip”, zei de eigenaar van de Rings later in de haven. Hij hield me met spanning een half uurtje in de gaten.
Na de sensatie komt het besef dat het ook riskant is. De wind komt niet constant van dezelfde richting. Als de wind achter het grootzeil komt krijg ik een klapgijp. Het grootzeil slaat dan van stuurboord naar bakboord. Wat gebeurt er dan met het tuig? Houden de stagen het of gaat de mast overboord? Daarom besluit ik ook het grootzeil te strijken. Ik wacht op het goede moment als er minder wind is en kan snel het grootzeil strijken.
Vanaf dat moment heb ik de Almare beter in de hand. De Rings haalt mij daarna weer in en is eerder in de haven.
3 Mijl stroom tegen de laatste twee uren. Om 18.00 uur bereik ik de jachthaven van Fécamp. De stootwillen en landvasten breng ik op het allerlaatst in de haven aan. Ik kan aanleggen op het laatste plekje. Er staat reserve op maar daar trek ik me niets van aan. Ik ben blij dat ik safe aangekomen ben.
In de haven passeer ik een Almare. Dat is zeldzaam, de eigenaar – de heer Homan - komt zich later melden bij mijn Almare. Het was de eigenaar van mijn eerste schip, een Hunter Europe. Hij verkocht dit schip jaren geleden aan een oude werkgever van mij. Ik zeilde met hem op dit scheepje op het Haringvliet. Later kocht ik het schip van de daaropvolgende eigenaar.
Onder het genot van een Irish Whisky hebben we ’s avonds bij hem en zijn vrouw aan boord ervaringen uitgewisseld.
Ondertussen ben ik weer op het Oostelijk halfrond, ik ben de nulmeridiaan gepasseerd en moet nu opletten dat ik mijn GPS de juiste instructies geef. Een E van East in plaats van een W voor West.
Morgen is het wasdag, ik blijf een dagje in Fécamp.
dinsdag 12 augustus 2014: Fécamp:
Het was een onrustige nacht, door de harde wind ontstaat er een nare “Swell” in de haven. De Almare gaat erg heen en weer en rukt aan zijn landvasten. Het gevolg is dat ik niet kan slapen. Met mijn tablet kan ik hier op het internet en kan ik een weekje E- mail bekijken. Om drie uur word ik echt overvallen door de slaap.
’s Morgens huishoudelijke dingen gedaan zoals de was, slaapzakken gelucht en de spiritus brander gevuld. Vanmiddag ga ik Fécamp nogmaals verkennen en boodschappen doen.
Al met al een rustige dag. Het lukt me niet om op het internet te komen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
