Zeilen naar de Kanaaleilanden.

BLOG 4
28 juni 2014: Van Boulogne naar ……
Om 6 uur opgestaan en om 7 uur vertrokken. Het is laag water en dat heb ik geweten; ik ga nog voor het einde van de pieren te veel naar bakboord en loop vast. Het lukt me niet direct om weer los te komen. Daarvoor moest ik de kiel opdraaien. Daarna lukt het wel.
Direct buiten de pier slaat de motor af. Dat is gevaarlijk want de wind staat in richting van de pier. Motor opnieuw starten of het grootzeil hijsen? Ik kies voor het grootzeil hoewel de Almare niet met de kop in de wind ligt. Toch lukt het me om met een gedeeltelijk gehesen grootzeil los te zeilen van de pier. Daarna lukt het me om het zeil geheel hoog te hijsen. Op zo een moment heb je het even benauwd.
Ik merk nu dat ik mijn bestemming hoog aan de wind zeilend kan bereiken. Het is te bezeilen zegt het zeilersvolk. Met ook de genua erbij gaat het nog beter. Omdat ik binnen de pieren vastliep heb ik toch veel tijd verloren. Ik wil voor 13 uur bij de boei ATSO zijn. Daar begint de route over de Somme naar Saint Valéry sur Somme. Het lukt me om de motor weer te starten. Onder zeil, met de motor en stroom mee gaat het snel in de beoogde richting. Mijn gps geeft aan dat ik er al om 12.22 uur zal aankomen. Ruim op tijd om de route over de Somme te varen.
In die omgeving is er een tijverschil van meer dan 10 meter! (Bij St. Malo nog meer!) Als je er te laat bent staat de stroom zo gigantisch tegen dat je achteruit vaart.
Halverwege de route naar ATSO lijkt het tij te gaan keren en nog een stukje verder staat de stroming weer tegen. Uiteindelijk bereik ik de boei om 13.00 uur. Omdat het vervolg van de route nogal kronkelt strijk ik de zeilen en wil op de motor verder.
Maar, potverdorie (ik zei iets anders) de motor slaat weer af en ik kan aan het starttouwtje trekken tot ik een lamme arm krijg; de motor blijft weigeren aan te slaan.
Weer de zeilen gehesen, anders drijf ik naar het ondiepe deel van de Somme.
Een tijd lang geprobeerd de motor te starten, maar hij weigert totaal.
Wat nu? Onder zeil naar St. Valéry vind ik te riskant. De volgende haven is Le Tréport. Maar dat is nog minstens twee uur zeilen en als ik daar aankom is het te laat want het is een getijdehaven. Deze haven loop totaal leeg bij laag water.
Mijn nieuwe doel wordt Dieppe, nog bijna 30 Mijl zeilen. Daar kun bij hoog en laag water naar binnen. Hoe ik daar in de haven kom zonder motor zie ik daar wel.
Tot half vijf gaat het vlot met een snelheid van 4 tot 5 Mijl. Met deze snelheid kan ik Dieppe voor het donker bereiken en is er waarschijnlijk wel iemand die me naar binnen wil slepen. Maar, tegen vijven valt de wind totaal weg en stuwt slechts de stroming mij in de goede richting. Volgens mijn gps is mijn geschatte aankomsttijd laat in de avond.
Dan zijn er nog slechts twee opties; ankeren of doorvaren en ’s nachts aankomen. Ankeren, daar zie ik vanaf want ik weet niet of het anker zich zal ingraven als ik nauwelijks snelheid heb. Om 9 uur neem ik contact via kanaal 12 op met Harbour Control Dieppe. Ik ben nu op een afstand van ongeveer 6 Mijl van de haven. Kanaal 12 zegt dat ik niet in hun regio ben en verwijst naar kanaal 16 (Coastguard). Kanaal 16 vraagt of ik een sleepboot wil!? Dat vond ik een beetje overdreven voor een klein scheepje als de Almare. Bovendien ben ik niet in gevaar, ik drijf alleen bijna doelloos rond.
Kanaal 16 verwijst weer naar kanaal 12. (Op beide kanalen werd zeer slecht Engels gesproken) Ondertussen ben ik Dieppe tot op 3,5 mijl genaderd. Kanaal 12 geeft me toestemming om zonder motor zeilend naar binnen te gaan. Daar heb ik weinig aan want met windkracht nul kun je niet zeilen. Daarna krijg ik het advies om aan andere schepen te vragen mij naar binnen te slepen. Op dat idee was ik uren geleden al gekomen, er is echter geen schip meer te bekennen in de omgeving. Nu word ik verwezen naar kanaal 10. Eindelijk iemand die redelijk Engels spreekt en me vraagt om het verdere contact over kanaal 86 te doen. Hij vraagt aan een plaatselijke sportvisser om even uit te varen en mij naar binnen te slepen. 20 minuten later nadert er een klein scheepje met drie enthousiaste sportvissers. Ik bied ze mijn lange landvast aan en ze slepen me met een rotgang naar de haven. In de haven geven ze de sleepkabel terug en ik vaar op eigen snelheid naar een visitor plek waar iemand de Almare opvangt. Ik nodig de vissers uit om aan boord te komen voor een fles en om over een vergoeding te praten. Tot mijn grote verbazing gaan ze daar niet op in; ze varen door naar hun ligplaats.
Weer contact opgenomen met Harbour Control en bedankt voor hun medewerking.

Om half elf kan ik gaan eten. In Frankrijk is men er toch aan gewend om laat te eten en men dient zich aan te passen.
Zo komt een lang verhaal na een lange dag tot een goed einde. In paniek (O Pa Niek) ben ik niet geweest, ik was niet in gevaar. Tijdens het eerste keer uitvallen van de motor had ik geen tijd om in paniek te raken; deze situatie was wel even kritisch.
Onderweg heb ik nog geprobeerd de buitenboordmotor te repareren maar dat lukte niet. Hij moet naar een reparateur. Jammer, het is morgen zondag. Het wordt een lang verblijf in Dieppe.
29 juni 2014: Rustdag in Dieppe.
Om negen uur gaat de capitainerie open en kan ik me melden. Omdat het op dat moment stortregent doe ik dit later. De Almare staat nog in hun computer vanwege mijn verblijf twee jaar geleden. De dames van de receptie zijn niet onder de indruk van mijn “zorgen”. Ze geven me het adres van Maco Offshore en wijzen me de weg erheen. Uiteraard zijn ze op zondag gesloten. Vanwege de regen de gehele morgen onderdeks gebleven en gelezen.
s’ Middags overlegt met de havenmeester. “De eigenaar van Maco Offshore is mijn vriend, we zullen hem morgen bellen”. Hij raadt aan de motor alvast te demonteren. Als ik me op kanaal 9 meld, help hij daarna de motor van de Almare te tillen.
’s Morgens en ’s middags gezocht naar het scheepje van de sportvissers. Ik wilde ze een grote fles Jägermeister overhandigen, maar ik kon ze niet vinden in deze gigantische haven. Wellicht zijn ze weer aan het vissen.
Laat in de middag door Dieppe geslenterd en enkele foto’s gemaakt.
30 juni 2014: Dieppe:
De havenmeester overlegt met de reparateur. Die kan de motor meteen halen. Ik ga er op de fiets heen om de man op de vingers te kijken. Om 11 uur draait het motortje nadat de carburateur is schoongemaakt. Om 14.30 uur – bij hoog water – wordt de motor weer op de steiger gebracht en aan de Almare gehangen. De verdere montage doe ik zelf en na weer een test draait de motor als vanouds.
Nog een nachtje bijgeboekt; vandaag vertrekken heeft geen zin meer.
Boodschappen gedaan bij Carrefour.
Morgen wil ik naar Saint Valéry en Caux. En Caux betekent in het krijt. Om er te komen moet je tussen de krijtrotsen doorvaren. Het is een klein havenplaatsje waarover iedereen erg enthousiast is. Het ligt slechts 15 Mijl van Dieppe. Ook deze haven is een getijdehaven. Ik kan er naar binnen 2 uur voor tot 2 uur na hoog water. Daarna is het slechts 15 Mijl naar Fécamp.
De stemming aan boord is goed!