Zeilen naar de Kanaaleilanden.

BLOG 13:
Donderdag 31 juli ’14: Jersey – Guernsey:
Ook deze route heb ik moeten voorbereiden. Eerder kwam ik vanaf Ecrehous naar Jersey en nu vertrek ik langs de andere zijde. Ik haast me nu niet, ik hoef ook niet vroeg op te staan. Om kwart over negen verlaat ik de jachthaven van Jersey. De waterstand is hoog genoeg om de haven te kunnen verlaten. Langs de zuidkant kan worden gezeild. Als ik daarna de koers moet wijzigen naar Guernsey heb ik wind tegen, moet ik kruisen en omdat er weinig wind is de motor gebruiken. Het wordt daarom geen moeilijke maar een eentonige reis.
Om drie uur ’s middags bereik ik de voorhaven van Guernsey. De jachthaven kan ik nog niet in maar het fuel station is wel bereikbaar. 25 liter gekocht, taxfree! 1,09 pond per ltr. Daarna vastgemaakt aan het wachtponton. Ik verwacht dat het water tussen zes en zeven hoog genoeg staat om in de jachthaven te kunnen varen. Ik heb betaald voor 2 nachten.
Morgen wil ik een kapper opzoeken want het haar groeit over mijn oren. Ik ga liever hier naar de kapper dan in Frankrijk. De communicatie is hier veel eenvoudiger.
Bij het tankstation werd een mevrouw van een Frans motorbootje toegeschreeuwd dat ze verder naar voren moest vastmaken. De schreeuwer sprak geen Frans en de mevrouw geen Engels. Ze werd er vreselijk nerveus van. Later hielp ik haar met het vastmaken van hun boot aan het wachtponton. Ze was nog nerveus, maar heel blij dat ik hielp. Mijn geringe kennis van de Franse taal, daar zat ze niet mee. Als dank voor het vastmaken kreeg ik een aai en steeds een brede glimlach als we elkaar weer ontmoetten.
Om acht uur ’s avonds mogen we de haven in. Ik lig nu langszij een Duitse boot met als thuishaven Kortgene.
Nog een korte wandeling door St. Peters Port gemaakt.
Vrijdag 1 augustus 2014: Guernsey:
Uitgeslapen en gelummeld. Boodschappen gedaan bij Marks en Spencer.
De Almare verhaalt naar een andere ligplaats, een box. Nu hoef ik niet meer te klauteren.
Een kapperszaak gezocht en gevonden. De kapster wil mij om 12.45 uur knippen. Ik ben nu weer bijna kaal. Nogmaals een wandeling door de haven en de stad gemaakt. Ik ben er nu uitgekeken.
Morgen naar Alderney. Ik ben dus echt op de terugweg. Deze tocht hoef ik nauwelijks voor te bereiden want ik deed hem al in omgekeerde richting.
Ik heb nog 18 Pond. Te weinig voor het liggeld aan de boei van Alderney maar daar accepteren ze ook Euro’s. De resterende ponden besteed ik in het kleine supermarktje.

Zaterdag 2 augustus ’14: Guernsey – Alderney:
Ik hoef niet vroeg op te staan, tegen tienen kan ik uit de haven. In de voorhaven heb ik de zeilen al gehesen. Daarna gaat het snel naar Alderney. Aurigny zeggen de Fransen.
De stroom helpt me weer een handje mee. Ik ga niet door de Alderney Race, dat doen de lokale zeilers ook niet. Maar door de Swinge, je kunt dan direct Braye Harbour in.
Als ik naast Alderney ben zijn er rare stroomrafelingen waardoor de snelheid wordt beïnvloed. Op het log meet ik een snelheid van 1,3 Mijl, echter de GPS geeft een snelheid over de grond aan van 8,3 Mijl. 7 Mijl stroom mee! Achtereenvolgens strijk ik de fok, start ik de motor en strijk ik het grootzeil. Direct na de pier staat op de kaart een diepte van 2,4 meter. De meeste zeilers gaan er erg ruim omheen; ik ga direct na de pier de haven in en meet een diepte van 5 meter. Ruim voldoende. En direct na de pier komt de luwte.
Het was een goede zeildag. Volgens mijn GPS was de afstand meer dan 21 Mijl maar het log gaf maar iets meer dan 18 Mijl aan, vanwege de stroom mee.
Het lijkt erop dat alle moorings bezet zijn. In de luwte van de kade is nog eentje vrij. Maar er staat met grote letters privé op. Ik neem het risico weggestuurd te worden en maak er vast. Verderop in de haven ligt het erg onrustig. En ik heb geluk, volgens de havenmeester mag ik er blijven liggen.
De Swinge is tussen het eilandje Burhou en Alderney in. Vanaf augustus mag Burhou worden bezocht. De havenmeester zegt dat ik kan boeken in het havenkantoor. Dat blijkt later niet te kloppen.
Ik ga met de watertaxi aan land. De havenmeester in het kantoor verwijst voor Burhou naar de Tourist Information in St. Anne. Het is een fikse tippel, bergopwaarts bereik ik Town. Hoewel het midden in het seizoen is - en zaterdagmiddag 3 uur - blijkt de Tourist Information gesloten te zijn. En nergens wordt aangegeven dat je Burhou kunt bezoeken.
Ook het museum is weer gesloten. Potverdorie. Dan maar weer terug naar Braye Harbour. Onderweg brood en Franse kaas gekocht in het supermarktje.
Mijn Guernsey geld is nu bijna op. Het moet op want je kunt het in Nederland niet wisselen. Morgen kan ik nog een treinritje betalen om een ritje over het eiland te maken. Dat kan slechts op zaterdag en zondag. Het is een bijzonder treintje met oude rijtuigen uit de metro van Londen. Ik denk dat ik tot het einde meerijd en daarna lopend terugga.
Via St. Anne om nogmaals te proberen het museum te bezoeken? Dat zien we morgen dan wel weer.
Nu is het na half twaalf, tijd om te stoppen anders raakt de accu van de laptop leeg.
Zondag 3 augustus ’14: Alderney:
Als ik niet naar het eilandje Burhou kan ga ik maar een ritje met de trein maken. Ik heb de tijd want het treintje gaat om 14.30 en 15.30 uur. Omdat ik nog steeds met Midden Europese Tijd (MET) werk ben ik veel te vroeg op het eiland.
In het supermarktje geef ik mijn laatste geld uit. Ik heb nu net voldoende voor de trein en de watertaxi terug naar de Almare.
Het ritje met de trein is leuk. Een oude mevrouw verkoopt de treinkaartjes en noemt me darling. Als ik betaal is het lovely. Het treintje trekt twee oude wagons van de metro uit Londen. De dienstregeling van een deel van Londen is nog te zien. Ik ga mee tot het Lighthouse. Vanuit daar ga ik te voet naar St. Anne en terug naar de haven.
In het kader van Alderney week is er een tweedehands goederenmarkt in St.Anne. Alle bewoners proberen hun overbodige dingen te verkopen. Heel veel rotzooi! En boeken.
Het museum is nog steeds gesloten maar de Tourist Information is wel geopend. Burhou is officieel per 1 augustus toegankelijk, maar een bootverbinding is nog niet geregeld.
Hoewel het eiland niet groot is, is het toch een fikse tippel; ik ben blij als ik weer terug ben in de haven. Mijn allerlaatste ponden geef ik aan de “kapitein” van de watertaxi. Tegen zessen ben ik weer aan boord.
Morgen naar Cherbourg. De reis is al voorbereid. Vertrek maar om 2,5 uur na laag water zeggen de locals. Het is om ongeveer 6 uur laag water plus 2,5 uur is dan 8.30 uur en ik mag dan om half tien vertrekken. (MET)
NB.: De Kanaaleilanden zijn een vakantie waard. Ik kom er nu voor de derde keer. Guernsey is per vliegtuig vanuit Rotterdam te bereiken. Maar je kunt ook vanuit vele Franse havens vertrekken. Vanaf Guernsey zijn de andere Kanaaleilanden goed te bezoeken.

maandag 4 augustus 2014: Alderney – Cherbourg:
De fok verwisseld voor de genua want er is nauwelijks wind. Om kwart over negen is de Almare los van de boei en verlaat ik Alderney. Tot en met Cap de la Hague is er een tegenstroom van 2 Mijl. De zeilen zijn gehesen maar bieden nauwelijks voortgang. De motor doet het meeste werk. Bij Cap de la Hague keert de stroom. Ik heb nu stroom mee en er is een beetje wind. Mijn snelheid is nu soms meer dan 8 knopen.
Om kwart over enen kom ik op de Grande Rade van Cherbourg, net voor een grote ferry. De havenmonding is ruim zat, ik hoef niet te wijken. Voor tweeën lig ik vast in de jachthaven.
Tijd om boodschappen te doen, het proviand moet worden aangevuld. Naar de supermarkt van Carrefour is een fikse tippel; ik mis mijn fietsje.
Morgen zeil ik verder naar St. Vaast la Hougue of Grandcamp Maisy. Dat hangt van de wind af.
Ik ben nu meer dan zes weken onderweg en heb eigenlijk steeds goed weer gehad. Mijn zeilpak heb ik nauwelijks aangehad.